معرفی انواع نیاز غذایی گونه‌های مختلف آبزی

گونه‌های مختلف آبزی براساس نیاز غذایی به 3 گروه عمده تقسیم می‌شوند:

گوشتخوار

گونه‌های گوشتخوار به درصد پروتئین بیشتری در جیره غذایی خود نیاز دارند، طول روده و دستگاه گوارش این گونه‌ها کوتاه می‌باشد و مهم ترین قلم غذایی که در جیره غذایی این گونه‌ها باید وجود داشته باشد پودرماهی می‌باشد.

توجه به غذا دهی مناسب در حد سیرشدن در این گونه‌ها به شدت حائز اهمیت می‌باشد زیرا در صورت گرسنه بودن رفتارهای هم‌نوع خواری در این گونه‌ها مشاهده خواهد شد. از جمله گونه‌های گوشتخوار می‌توان به ماهی قزل آلا اشاره کرد. نیاز پروتئینی این گونه در مراحل مختلف زندگی به شرح زیر خواهد بود.

• غذای آغازین(SFT): نیاز پروتئینی بالاتر از 50-45 درصد
• غذای رشد(FFT) : نیاز پروتئینی بطور متوسط 45-40 درصد
• غذای پرواری(GFT) : نیاز پروتئینی حدود 40-35 درصد
• غذای مولدین(BFT) : نیاز پروتئینی 45-40 درصد

گیاهخوار

گونه‌های گیاهخوار نیاز پروتئینی کمتری در طول زندگی خود خواهند داشت و بیشترین نیاز پروتئینی این گونه‌ها مربوط به دوره لاروی پس از جذب کیسه زرده خواهد بود و پس از آن به‌طبع از نیاز پروتئینی آن‌ها کاسته خواهد شد.طول دستگاه گوارش گونه‌های گیاهخوار بلندتر از انواع گونه‌های دیگر خواهد بود چراکه باید فیبر موجود در ترکیبات گیاهی در طول روده با افزایش سطح تماس تجزیه شود و در اختیار گونه آبزی قرارگیرد. از جمله گونه‌های گیاهخوار می‌توان به ماهی آمور که نوعی از کپورماهیان است اشاره کرد.

همه چیزخوار

این گونه‌ها نیاز پروتئینی متوسطی تا حدود 30 درصد خواهند داشت و توانایی تغذیه از طیف وسیعی از مواد غذایی را دارند، این گونه‌ها نیز همچون گونه‌های گیاهخوار بیشترین نیاز پروتئینی خود را در دوران لاروی خواهند داشت و پس از آن از نیاز پروتئینی آن ها کاسته خواهد شد. طول دستگاه گوارش در این گونه‌ها نیز مابین دو گروه قبلی می‌باشد. از جمله گونه‌های همه چیزخوار می‌توان به کپور معمولی، انواع گونه‌های تیلاپیا و… اشاره کرد.